بررسی آگاهی ماماهای استان چهارمحال و بختیاری نسبت به احکام قانونی و شرعی حیطه مامائی و برخی از عوامل مرتبط با آن در سال ۱۳۸۵

چکیده: زمینه و هدف: ماماها در حیطه کاری خود با مسائل قانونی و شرعی مختلفی مواجه می باشند. با توجه به پیشرفت های مامایی در زمینه های مختلف از جمله: موارد سقط درمانی، روشهای پیشگیری و روشهای نوین درمان ناباروری، احکام شرعی و استفتائات جدیدی نیز از ناحیه فقها و مراجع تقلید صادر گردیده است، که این امر موجب ضرورت آگاهی ماماها از احکام شرعی و قانونی فوق می گردد. این تحقیق با هدف بررسی میزان آگاهی ماماهای استان چهارمحال و بختیاری نسبت به احکام شرعی و قانونی حیطه مامائی و برخی از عوامل مرتبط با آن صورت گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 151 نفر مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهرهای استان چهارمحال و بختیاری از طریق نمونه گیری آسان انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه ای که شامل مشخصات دموگرافیک و سؤالات مربوط به احکام قانونی و شرعی بود جمع آوری و سپس با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوار و t تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین سنی نمونه ها 8/7±9/26 سال و بیشتر افراد تحصیلات فوق دیپلم داشتند (2/66%). فقط 7/12% نسبت به کل احکام شرعی و قانونی آگاه بودند. آگاهی کافی نسبت به احکام قانونی در 3/15% و نسبت به احکام شرعی در 3/11% افراد دیده شد. 9/60% افراد طی خدمت خود به مسئله ای برخورد کرده بودند که حکم آن را نمی دانستند. 1/78% معتقد بودند که آموزش حین تحصیل نیازهای حرفه ای ماماها را در زمینه مسائل قانونی و شرعی تامین نمی کند. 1/88% گفته بودند که در صورت برگزاری برنامه بازآموزی در آن شرکت می کنند. بین هیچکدام از مشخصات دموگرافیک با آگاهی ارتباط معنی داری دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به آگاهی کم، اعلام نیاز به بازآموزی و تمایل به شرکت در بازآموزی در اکثریت نمونه ها، تدوین برنامه های آموزشی مستمر در این زمینه ضروری است. همچنین توصیه می شود جهت پربارتر کردن محتوی درسی دانشجویان مامائی در زمینه مورد بحث در سر فصل دروس دانشگاهی تجدید نظر گردد.